روز
جهانی سالمندان در اول اکتبر هر سال گرامی
داشته می‌شود. در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، هفته‌ای
تحت عنوان "هفته ملی سالمند"
به این مناسبت برگزار می‌شود که شامل برنامه‌های مختلفی برای تجلیل از
سالمندان و ارتقاء آگاهی عمومی درباره مسائل مرتبط با آن‌ها است.
روند
رو به رشد جمعیت سالمندان در جهان،
که ناشی از افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ زاد و ولد است، نیاز به توجه ویژه به
این گروه از افراد جامعه را ضروری می‌سازد. برگزاری روز جهانی سالمندان فرصتی است تا چالش‌ها و نیازهای
این قشر، از جمله سلامت، حقوق اجتماعی و اقتصادی. این روز به ما یادآوری کند.
سالمندان نه تنها بخشی از تاریخ و فرهنگ ما هستند، بلکه دارای تجربیات زیسته و
دانش ضمنی ارزشمندی می‌باشند. با ارتقای کیفیت زندگی سالمندان و ایجاد محیطی
حمایتی، می‌توانیم جامعه‌ای تاب آور و پایدار بسازیم که در آن همه افراد، صرف‌نظر
از سن، بتوانند از ناملایمات عبور کرده و مورد احترام و توجه قرار گیرند.
شعار
امسال ، سالمندی فعال فردایی برای همه بود. اگر بخواهیم این شعار را با رویکرد
توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت تحلیل نماییم به نکته مهمی دست میابیم. آگاهی و اقدام در جهت سبک زندگی سالم و ارتقا بهداشت در میانسالی و توسعه
سرمایه های روانشناختی در جهت توسعه سرمایه های اجتماعی یک هزینه نیست بلکه یک
سرمایه گذاری در دوران سالمندی خواهد بود چرا که خروج از میان سالی و ورود به
سالمندی به شرط حیات انشالله امری اجتناب ناپدیر است. پس چه خوب و چه بایسته است
که مردم ، مسئولین و سیاستگذاران حکمرانی، رویکرد برپایه توجه و نگرش به سالمندی پویا
اتخاذ نمایند. چرا نتایج آن در آینده متجلی خواهد شد. به عبارت دیگر آنچه را در دوران
سالمندی درو خواهندکرد که امروز کاشته اند.
این امر هم ایجاد جامعه ای با امید به زندگی بالاترو کیفیت زندگی بهتر را ارائه
میکند و هم هزینه های مراقبتی و درمانی را از دوش دولت و خانوارها میکاهد.
به
قلم دکتر بهزاد مخصوصی
پژوهشگر مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت
