به
نام آفریدگار هستی
نعمت
های خدادادی آنقدر فراوانند که شمارش آن را نتوان نمود. یکی از نعمت های حیاتی که
اهمیتش برای ادامه زندگی بسیار ضروریست؛ هوای تنفسی است. لذت و اقتضای آن همین بس
که شاعر شیرین سخن سعدی شیرازی می فرماید: هر نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و
چون بر می‌آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شُکری
واجب.
شُکر یعنی قدر نعمت را دانستن و برای
استفاده صحیح و صیانت از نعمت قدم برداشتن. تغییرات آب و هوائی و استفاده نامطلوب
از منابع و استفاده از وسائل غیر استاندارد برای حمل و نقل و تولید انرژی، دسترسی
به هوای پاک را با چالش مواجه نموده است. فقدان سواد سلامت و عدم یا ضعف آگاهی
افراد و آحاد جامعه از یک طرف و عدم تعهد مدیریت و مسؤلیت ناپذیری حکمرانی در
ادوار گذشته شرایط موجود را بوجود آورده است. حداقل احساس مسؤلیت پذیری و پاسخگوئی
اجتماعی ایجاب می نماید در روز ۲۹ دی
ماه به عنوان روز هوای پاک اهمیت این ودیعه الهی را پاس بداریم تا شاید نسل جوان و
نسل های آینده اشتباه گذشتگان را تکرار ننمایند.
دکتر علی الماسی
۲۹ دی ماه ۱۴۰۳
